બીત ગયે વો દિન

                               બીત ગયે વો દિન


સાચે_જ *ધોરણ પાંચ* સુધી *સ્લેટ ચાટવાથી* *કેલ્શિયમ ની ઉણપ પૂરી કરવી*  એ અમારી *કાયમી ટેવ હતી* પણ *ખબર નહોતી પડતી કે તેનાથી કેલ્શિયમની ઊણપ પૂરી થાય છે...!!*

અને  *આ અમારી કાયમી ટેવ હતી* તેમાં *થોડી ઘણી બીક*  એ પણ લાગતી હતી કે..
*સ્લેટ ચાટવાથી ક્યાંક વિદ્યા માતા ગુસ્સે ના થઈ જાય...!!*

અને *ભણવાનો તણાવ* ?? *પેન્સિલના પાછલો હિસ્સો ચાવી ચાવી ને* તણાવમુક્ત થઈ જતા હતા..!!

અને હા ... *ચોપડીઓના વચ્ચે વિદ્યાના ઝાડનું ડાળુ અને મોરના પિછાને મૂકવાથી અમે હોશિયાર થઈ જઈશું એવી દૃઢ માન્યતા હતી..!!*

અને *કપડાની થેલીમાં તો ચોપડા ગોઠવવા* એ ..
*અમારું આગવું કૌશલ્ય હતું* અને *ચોપડા ગોઠવવા એ જ એ જમાનામાં હુંન્નર મનાતું હતું...!!*

અને .. *જ્યારે જ્યારે નવા ધોરણમાં* આવતા ત્યારે *ચોપડીઓ ઉપર પુઠા ચડાવવા એ અમારા જીવનનો વાર્ષિક ઉત્સવ હતો ‌.*
 
અને *માતા-પિતાને અમારા તો ભણતરની કોઈ ફિકર કે ચિંતા જ નહોતી*
 પરંતુ  *અમારું ભણતર એ તેમના ઉપર એક આર્થિક  તણાવ ઉભો કરવા વાળો બોજ હતો.!*

*વર્ષોના વર્ષો વીતી જતા છતાં અમારા માતા-પિતા ના પાવન પગલા ક્યારે અમારી સ્કૂલ તરફ પડતા ન હતા.!*

*અને અમારા દોસ્તો પણ કેવા મજાના હતા.*
 *જ્યારે સાયકલ લઈને જતા હતા* ત્યારે *એકને ડંડા ઉપર* અને *બીજાને કેરિયર પર બેસાડતા*  અને *કેટલીયે મંઝિલો ખેડી હશે*
 એ અમને યાદ નથી
*પરંતુ થોડી થોડી બસ અસ્પષ્ટ યાદો અમારી સ્મૃતિ પટલ પર છે..!*

*એ જમાનામાં નવા નવા ટેલિવિઝન આવ્યા હતા..* *કોઈ કોઈના ઘરે ટેલિવિઝન હતા જોવા જઈએ તો ક્યારે ક્યારે અમને કાઢી મૂકવામાં પણ આવતા.*
 છતાં *અમને કોઈ અપમાન જેવું લાગતું ન હતું*
અને *પાછા બીજા દિવસે ત્યાં જઈ ગોઠવાઈ જતા.*

*નિશાળમાં શિક્ષકનો માર ખાતા ખાતા અને અંગૂઠા પકડતા પકડતા ક્યારે શરમ સંકોચ અનુભવ્યો નથી* કારણ કે.
*તે વખતે ક્યારે અમારો "ઇગો" હર્ટ નહોતો થતો.* કારણ કે *અમને ખબર જ નહોતી* કે  *ઇગો કઈ બલાનું નામ છે.?*

*માર ખાવો એ અમારા જીવનની દૈનિક સહજ પ્રક્રિયાનો ભાગ હતો.!*

*અને મારવાવાળો* અને *માર ખાવા વાળો.*
 *બંને ખુશ થતા હતા* કારણ કે.
*એક ને એમ હતું કે ઓછો માર ખાધો* અને  *બીજાને એમ થતું હતું કે અમારો હાથ સાફ થઈ ગયો.!*
 *આમ બંને ખુશ.!*

*અમે ક્યારે અમારા મમ્મી પપ્પા કે ભાઇ-બહેન ને એવું ન બતાવી શક્યા કે.*
*અમે તેમને કેટલો પ્રેમ કરીએ છીએ.*
 કારણકે.
*અમને આઇ લવ યુ બોલતા જ નોતુ આવડતું..!*

*આજે અમે દુનિયાના ઉતાર-ચઢાવ નીચે દુનિયાનો હિસ્સો બની ચૂક્યા છીએ*
*કોઈ મિત્રો ને પોતાની મંઝીલ મળી ગઈ છે.*
 *તો કોઈ મિત્રો મંઝિલ શોધતા-શોધતા આ દુનિયાની ભીડમાં ક્યાં ખોવાઈ ગયા તેની ખબર નથી.!*

*એ સત્ય છે કે અમો દુનિયાના કોઈપણ છેડે હોઈએ* પરંતુ.
*અમોને સચ્ચાઈ અને હકીકતો એ  પાળ્યા હતા.* *અમે સચ્ચાઈની દુનિયામાં જીવતા હતા..!*

*અમને ક્યારેય કપડાં /  ઇસ્ત્રી બચાવવા માટે સંબંધની ઔપચારીકતા ક્યારેય નથી સમજી.!* *સબંધો સાચવવા ની ઔપચારિકતા બાબતોમાં અમે સદાય મૂર્ખ જ રહી ગયા.!*

 *અમો પોત પોતાના ભાગ્ય સાથે આજે જે પણ સપના  જોઈ રહ્યા છીએ. તે સપના જ અમને જીવિત રાખી રહ્યા છે .*
નહીતો.
*અમે જે જીવન જીવીને આવ્યા છીએ* *તેની સામે હાલનું આ જીવન કાંઈ જ નથી.!*

*અમે સારા હતા કે ખરાબ*
 એ *ખબર નથી* પણ. *અમારો પરિવાર અને અમારા મિત્રો એક સાથે હતા એ જ મહત્વનું હતું.*

 *કાશ આ સમય ફરીથી પાછો આવે.!* 😢😘👍🏻

(સંકલિત)