યે ક્યા હો રહા હૈ

-

યે  ક્યા  હો    રહા   હૈ 




યે  ક્યા  હો    રહા   હૈ
આસમાન  રો રહા હૈ

જમી  પર  ભીડ હે  મગર
ઇન્સાન   ખો    રહા       હૈ

બચ્ચોંકી ચીખેં ક્યોં ઇતની
ભગવાન   ક્યા સો  રહા  હૈ

આદમીકો ખુશ કરતે કરતે
દર્દ   જમીં કો   હો   રહા    હૈ

મોહબ્બતકી જગહ આ ગઇ નફરતેં
જહરીલે  બીજ  કૌન   બો     રહા   હૈ

ગરમીઓમેં આયે બારીશ કેસે
યે   તો   આસમાન   રો   રહા હૈ

 યે   ક્યા  હો  રહા   હૈ
 આસમાન રો રહા હૈ

કર્દમ  મોદી,
પાટણ.     
             

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

અંગદનો પગ:હરેશ ધોળકિયા

-
Image
                                અંગદનો પગ હરેશ ધોળકિયા લિખિત અંગદનો પગ નવલકથા આજે બીજી વખત વાંચી.લગભગ 10 વર્ષ પૂર્વે વાંચી હતી. ત્યારબાદ ઘણા લોકોની આગળ આ પુસ્તકનો પ્રચાર પણ કર્યો હતો અને એ ખુબ સારી ચોપડી છે એવી છાપ મનમાં હોવાને લીધે હાલમાં બીજી વખત વાંચી.પુસ્તક આ હેતુથી જ ખરીદવા પડે છે કે ઇચ્છા થાય ત્યારે વાંચી શકાય અથવા કોઈને આપી શકાય પુસ્તક પાસે હોવાની એક મજા છે. અંગદનો પગ નવલકથામાં મુખ્ય ત્રણ જ પાત્ર છે.સ્વરૂપ ડાયરીનું છે. આથી તદ્દન જુદી ભાત પાડનારું પુસ્તક છે.શહેરની એક શાળાના બે શિક્ષકો છે દવે સાહેબ અને શાહ સાહેબ તથા  શાળાનો  એમનો વિદ્યાર્થી છે કિશોર.દવે  સાહેબ અને શાહ સાહેબ  બન્ને ટેલેન્ટેડ, સક્ષમ અને વિદ્યાર્થીઓમાં લોકપ્રિય છે.પરંતુ શાહ સાહેબ આધ્યાત્મિક પાયાવાળા માણસ છે. આથી જીવનમાં ઉચ્ચ નૈતિક મૂલ્યો રાખે છે, ખૂબ કામ કરે છે અને વિદ્યાર્થીઓને નિર્વ્યાજ પ્રેમ આપે છે.સાથે જીવનલક્ષી શિક્ષણ આપે છે.જ્યારે દવે સાહેબ ખૂબ જ ઈર્ષાળુ અને અદેખાઈ વાળા છે.બહારથી મિત્ર પણ અંદરથી શાહ સાહેબના ...
Read more

ઓ દુનિયા કે રખવાલે........એક પ્રતિભાવ

-
Image
                     ઓ દુનિયા કે રખવાલે........એક પ્રતિભાવ  ફિલ્મ બૈજુ બાવરાનું મોહમ્મદ રફી સાહેબે ગાયેલું ગીત એ અમર ગીત છે.એના ઘણા કારણો છે.  આ ગીત એક હિંદુ ભજન છે જેમાં ભક્ત ભગવાનને પોતાના દુઃખ બાબતે પ્રાર્થના કરે છે અને ભગવાનની મૂર્તિ માંથી આંસુ વહે છે. હવે આ ગીત લખનાર શકીલ બદાયુની, ગાનાર  રફી સાહેબ અને સંગીત નિયોજક નૌશાદ સાહેબ બધા જ મુસ્લિમ છે. છતાં જે ભાવ, પ્રેમ, ઊર્મિ આ ગીતના શબ્દોમાં અને સંગીતમાં તથા ફિલ્મમાં દેખાય છે તે અવર્ણનીય છે. ગીતની ધૂન રાગ દરબારીમાં નૌશાદ સાહેબે એટલી સુંદર બનાવી છે કે ખરેખર જ મુર્તિની આંખમાંથી આંસુ સરી જાય. તદ્દન નીચા સૂરોથી શાંતિપૂર્વક ભગવાન... ભગવાન.... એવા શબ્દોથી ગીતનું મંડાણ થાય છે.જેમ કે શિયાળાની સવારનો  સૂર્ય ઉગતો હોય.પરંતુ ગીત જેમ જેમ આગળ વધે છે તેમ તેમ તેના સ્વરો ગતિ પકડે છે અને આગળ જતા ગ્રિષ્મના સૂર્યની જેમ જાણે કે ગીત તપવા માંડે છે અને વચ્ચે ભગવાન ભલા હો તેરા.... કહીને શૌર્યના ભાવથી ભગવાનને પણ 'સંભળાવી' દેવામાં આવે છે અને સૌથી છેલ્લી પંક્તિમાં રખવાલે શબ્દથી ભગવા...
Read more

વાર્તા:વાત કરવાની કળા

-
 વાત કરવાની કળા સિંહ અને સિંહણ બંને શાંતિથી વાર્તાલાપ કરી રહ્યાં હતાં. વાતમાંથી વાત નીકળતાં સિંહણે પ્રેમથી સિંહને કહ્યું, ‘વનરાજ, મારી વાત તમને નહીં ગમે, પણ સાચું જણાવું છું. તમારા મોંમાંથી ખૂબ જ દુર્ગંધ આવે છે.’ સિંહને ગમ્યું નહીં, પણ ‘મેડમ’નું સાંભળવું તો પડે જ. હજી બે-ત્રણ વ્યક્તિ પાસે ખાતરી કરાવવાનું મન થયું. તરત જ ઘેટું મળ્યું. ઘેટાને બોલાવીને પૂછ્યું, ‘મારાં મોંમાંથી દુર્ગંધ આવે છે?’ ઘેટું ભોળું હતું. તેણે વાસ્તવિકતા જણાવી દીધી, ‘જી વનરાજ, ખૂબ જ દુર્ગંધ આવે છે. ખરેખર સહન કરવી અઘરી છે.’ ઘેટું આટલું જ બોલ્યું. સિંહને ખૂબ ક્રોધ આવ્યો અને તેને મારી નાખ્યું. બપોરે વરુ મળ્યું. સિંહે વરુને પણ એ પ્રશ્ન કર્યો. જોકે વરુને ઘેટાના સમાચાર મળી ગયા હતા, તેથી તેણે કહ્યું કે, ‘ના, ના. સહેજે દુર્ગંધ આવતી નથી, મને તો સુગંધ આવે છે.’ સિંહને વરુની વાતથી સમજાઈ ગયું કે આ ખોટા વખાણ કરી મારી મજાક કરે છે અને તરત તેને પણ મારી નાખ્યું. સાંજે શિયાળ મળ્યું. સિંહે શિયાળને પણ એ જ પ્રશ્ન કર્યો. શિયાળને ઘેટાના અને વરુના સમાચાર મળ્યા હતા. તેણે ઉત્તર આપ્યો ‘રાજન! મને તો છેલ્લા 15 દિવસથી શરદી થઈ છે, એટલે કોઈ ગંધ...
Read more